Kırgınlıklar ve Söylenmeyen Sözler...

Sinirlenip dilinin ucuna kadar geldiği halde söylemediysen, bu en güzeli, büyük erdemlerdendir... Senin ağır karakterini gösterir ki kiminle konuştuğuna göre yaşına ve tecrübesine saygıyı da bildirir. O an konuşan kişi sinirden kendini kontrol edemeyebilir, ağzından söylememesi gereken kelimeler çıkabilir . Karşındaki eğer bu şekilde öfkesini kontrol edemeyip sarf ettiyse o sözleri üzülürsün tabi hatta ben ağlarım direk .) Ama zaman  geçince geçer gider. kırgınlık hafifler ama tamamen geçmez, o da insan olmanın verdiği kötü bir özellik ... Ama yine de affedilir karşındaki, sen bunu bilsen de bilemesen de o kişi affeder seni sevmişse

Eğer sevip de söyleyemiyorsan ki ben babama daha hayatım boyunca bir kere seni seviyorum dedim o da şu şekilde: Bir sohbete gitmiştik orada insanlara, anneye babaya sevdiğimizi belirtmemiz gerektiğiyle ilgili bir muhabbet olmuştu ve Allah'ın anne babasını sevenden razı olacağı geçmişti ben de arabada giderken o gün sohbet sonrasında "anne baba sizi Allah rızası için seviyorum" demiştim. Çok utanmıştım o anı hiç unutmuyorum ama annem de babam da o kadar mutlu olmuşlardı ki onların o gözlerini gördüm ya benim utanmam hiç önemli değildi o an ve o günden sonra babam daha da yumuşadı bunu farkettim yani diyeceğim şu bazen konuşmak çok zor o sözcüklerin ağzından çıkması çok zor oluyor ama karşındaki kişinin mutluluğunu düşününce ne kadar zor olsa da yapabiliyor insan... Bu yüzden en azından anne, baba ve kardeşlerinize onları sevdiğinizi söyleyin , annelerin-babaların sırtında çok yük var, bu yükü çektiklerine değdiğini bilsinler bunu hakediyolar(ne kadar bazen bizim burnumuzdan getirecek canımızdan bezdirecek kadar bizi sıksalar da :))
 Ya da  özür dileyemediysen, suçlu ya da suçsuz olmak değil önemli olan, bazen o dilediğin özür kaç yaşında olursa olsun karşındaki insanı öyle bir utandırır ki ona sarfedeceğin en ağır sözlerden bile ağır gelir, senin erdemin altında ezilir... Eğer gerçekten dilemen gereken özür varsa ve dileyemediysen de karşındaki kişide senin en ufak bir sevgin varsa o kişi bunu zaten anlamıştır özür dilemeye gücünün olmadığını bilip seni affetmiştir, bu başka bir erdem
Yine de hafifletmez belki konuşamamanın acısını ama hani bazen sözler değil de gözler konuşur ya, öfkeli olsan da anlar karşındaki o an sevgi doluysan da ya da hüzün..  Karşıdaki kişi seni zaten anlar her şekilde ama yine de duymak ister bu da insanlığın getirdiği başka bir özellik .)

1BEN .)