İçimden dedim beraber yürüyelim
olur mu
Varsın gemilerimizi taşıyamasın
sular
Varsın yarı yolda uyuya kalsın
Bize gönderilen bahar
İçimden dedim beraber yürüyelim
olur mu
Varsın gölgemiz olsun hüzün
Dilediği gibi uzatsın
canevimize ayaklarını
Varsın annemiz olsun tütün
Hayat daha sert vursun yumruklarınııı
İçimden dedim ilmeği kaçmış bir
hayat bizimkisi
Nedir alnımızdan öpmek için
izimizi süren
Kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin
cazibesi
Nedir yalnız bize yakışan bu
serüven
Bu serüven ki
Bizden biri yaptı sırtımızdaki
hançeri
Ve terketti bizi huzur denen sevgili
Kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında
Billur bir kuş gibi
İçimden dedim gömülü bir ırmağın
yalnızlığıdır bu
Beraber yürüyelim olur mu…
İbrahim
tenekeci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder