Kadınların her sahada aktif olarak görev yapabileceğini fakat kendilerini bu kadar yıpratmalarının gerekli olmadığını düşünenlerdenim. Tabi ki ayakları yere sağlam basmalı, kimseye muhtaç olmadığını, gerekirse tüm sorumlulukları tek başına üstlenebileceğini bilmeli kadın ama bu tutum feminist bir tavra dönüşüp ben yaparım büyüklüğü ile kendine zulme de gitmemeli. Fıtrat denen göz ardı edilemeyecek bir gerçeğin varlığını unutmamalıyız. Kadın yaparsa her şeyi en güzel şekliyle yapar ama bu süreçte hayli yıpranır. O yüzden bazı durumlarda sorumluluğu karşı cinsin alması yanlış değildir. Sonuçta bana göre bir kadının en önemli vazifesi iyi bir anne olabilmektir. Bu, bırakın tüm sorumluluğu karşı taraf üstlensin, siz iyi bir anne sadık bir eş olun (aynı sorumluluklar karşı taraf için de geçerli, iyi bir baba ve sadık bir eş olmalı o kişi de) kâfi demek değildir. Herkesin sorumlulukları farklı evet ama hayat müşterektir. Zorlukların, güçlüklerin üstesinden gelebilenler egolarını, benliklerini bir kenara bırakıp bir olabilenlerdir. Yani demek istediğim kendimizi çok yıpratmayıp fıtratımız müsaade ettiği şekilde dahil olalım bu hayata.
Peki ben akademinin bir kadın için ne kadar zor olduğunu bildiğim halde neden akademiyi seçtim? Güzel bir gayeyle girdim İnşAllah tam manasıyla erişebilirim hedefime. Tesettürlü olduğumu görünce “Bu kız cahildir, herhangi bir konuda bilgi sahibi olabileceğini sanmıyorum” bakışları altında bırakıldım çokça. Bazı kimseler var, biz tesettürlüleri küçük görüyorlar ve bunu hissettirmek için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar. Ayrıca maalesef bunu sadece yaşlı teyzeler de yapmıyor, yaşıtım olan bazı insanlar da bu şekilde olduğumuzu düşünüyor. Ama böyle düşünenlerin hangisiyle bir muhabbete girsem muhatabım olan ve dakikalar önce bana başka gözlerle bakan kişinin bakışındaki değişimi net bir şekilde görebiliyorum. En çok da o biraz muhabbet ettikten sonra değişen tavırlarını gördüğümde tatmin oluyor nefsim. Başımda örtümle bir yerlere gelemezmişim gibi beni(bizi temsilen) küçümserlerken kendilerine doktorların yıllar sonra koyduğu teşhisi sorduğum birkaç sorudan sonra koyduğumda gözlerinde beliren şok ifadesini, bu kız bunları nasıl bilebilir şaşkınlığını görünce iyi ki yapmışsın kızım iyi ki buradasın diyorum kendime, böyle sok gözlerine gözlerine kendi cahilliklerini diyorum. Ego gibi geliyor bazen bunu bu şekilde ifade etmem ama bu emin olun ego değil. Yıllardır küçümsenen bizi ve neler yapabileceğimizi onlara göstermek sadece. Olmalı arada, saygı çizgisini koruyarak gösterilmeli neler yapabileceğimiz. Bunu yaparken de bizim gibi tesettürlü hemcinslerime örnek olabilmek esas amacım. Öğrencilerimden aldığım tepkilere bakılırsa doğru yoldayım biiznillah. Bunu O’nun rızası dahilinde başarabilmek için çokça duanıza talibim sevgili okur (varsa:))
Yine nerede başlayıp nerede bitirdin mevzuyu Tuğba :)
Neyse,Rabbim bizleri gönlümüzün güzelliklerine huzurla ve hayırla eriştirsin.
Selametle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder