Mutluyum bu aralar. Bazı korkularım olsa da mutluyum. Yıllardır beklediği müjdeli habere kavuşan yaşlı teyzeler gibi mutluyum. Çok istemesine rağmen annesine almasını söyleyemediği oyuncağı, annesi o hiç söylemeden ona alıp getirmiş çocuklar gibi mutluyum. Diyorlar ya hani “İçimde deli taylar koşuyor” diye. Hah, işte tam da öyle mutluyum.
Her zaman mutlu olursam kaybedeceğim diye korkarım, yaşayamam mutluluğumu doya doya. İlk defa tüm varlığımla, her hücremle doya doya yaşamak istiyorum.. İlk defa kaybetmeyeceğimi biliyorum sanki (İnşAllah hiç kaybetmem). Okuyan, gören, duyan dua etsin bu mutluğun hem hayırlı hem de daim olsun diye. Aman diyeyim lütfen nazar değmesin bu halime. Ben içimdeki deli taylardan birinin üstünde güzel bir bahçeye doğru yola çıkıyorum :) Haydi kalın selametle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder