Gurur..
Ne kadar ağır bir kelime. İnsan okuduğunda dahi kötü hisler oluşuyor içinde..
Peki ya sevgi?
Koskoca gururun yanında nasıl da naif, kırılgan ve öpülesi..
Yanyana gelir mi bu iki kelime? Birini seven kişi gurur duygusuna kapılabilir mi sevdiğine karşı? Sevgisini hiç edebilir mi?
Kesinlikle hayır. Sevgi ile gurur yan yana duramaz. Durduğu tek yer seven kişinin sevdiği ile gurur duymasıdır, bundan öteye gitmez aşktaki gurur.
Bu yüzden “ilk o yazsın” beklentisinde saf sevgiden eser yoktur. Seven kişi gurur yapmaz onun için sadece sevdiğinin yüzünde oluşturacağı tebessümdür kıymetli olan. Düşünmeden atar ilk adımı, çünkü gururu hayatından çıkarmıştır, benliğini ikinci plana atmıştır sevdiği söz konusuysa. Hatta ufak tefek tartışmalarda bile kendini önemsemez, kim haklı kim haksız düşünmez, sadece sevdiğim yanımda olsun kimin haklı olduğunun hiçbir önemi yok der. Ama sevenlerden biri sevdiğine ciddi manada kırıldıysa durum farklıdır. Çok sevse bile susar ve bekler. Tek taraflı kürek çekmekle ilerlemez çünkü sevda gemisi. Nasıl o zamana kadar birlikte yürütüp ilerletmişlerse yine birlikte devam ettirmeleri gerekir. Bu yüzden bir müddet sevdiği için çabalasa da bazen yorulur ve kalbindeki yorgunluğun geçmesi için sessizliğine gömülüp bekler.. Karşısındakinin çabalamasını, sevgisi için bir şeyler yapmasını bekler.. Tek bir kelime bile etse sevdiğinin ona koşması için yeter aslında..
Bu yüzden seviyorum diyorsanız gurur yapmayın, sevdiğinizin kalbini yormayın. Aşkta gurur olmaz.. Hissettiklerinizi ifade etmekten de geri durmayın. Haydi kalın selametle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder